Tuesday, July 11, 2006

ΈΡΨΣ


Άλλοι δεν είναι κοντά μας, εμείς όμως είμαστε τα πραγματικά θύματά του. Τα μεγαλύτερα κεφάλια αποδεκατίσθηκαν ένα ένα από τον ιό, έζησαν όμως τη ζωή τους. Καθόλου μην τους κλαίτε, πενθείτε καλύτερα τον εαυτό σας. Ο φόβος σου τρώει τα σωθικά, βρίσκεται στο πίσω μέρος του εγκεφάλου σου και δε σε εγκαταλείπει ποτέ. Καμία γενιά δεν έζησε κάτι ανάλογο, είμαστε πλέον η πιο αντι-ερωτική. Το εξής παράδοξο μαστίζει την εποχή μας. Ενώ ο Έρωτας σε όλες τις εποχές κυριαρχούσε και όλα τα τιθάσευε, τώρα ο ίδιος είναι παντού σκλάβος

Τα λόγια του ερωτευμένου πέφτουν σήμερα αποκρουστικά - σαν βόμβα τρομοκράτη - στις ψυχές των ανθρώπων. Δεν κατάλαβε κανείς τίποτα. Οι εραστές ποτέ δε δίνουν αυτό που είναι μέσα τους. Δίνουν μονάχα ένα μέρος του. Αυτό δε φτάνει. Έλα, μου λες; Πως μπορείς να διανοηθείς το απόλυτο, όταν μια ζωή ολόκληρη περιφράζεις το νου σου; Ότι προκαλεί σηψαιμία στις αισθήσεις μυρίζει εξανθηματικό εμετό. Το ελεγχόμενο συναίσθημα είναι εδώ. Ο συλλογικός ναρκισσισμός, η libido στραμμένη προς τα μέσα είναι εδώ. Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση που ναρκώνει τις αισθήσεις είναι εδώ

Ο έρωτας να επαναλειτουργήσει, όπως η Ιωάννα ανέλαβε τις παπικές ευθύνες της. Ζηλεύω εκείνους τους ανθρώπους τους τόσο εγκαταλειμμένους στα πάθη τους και ας τιμωρήθηκαν σκληρά. Αυτούς που παραιτήθηκαν από τον καθωσπρεπισμό τους και έζησαν μια ζωή πέρα από το καλό και το κακό. Ποια μάνα και ποιος πατέρας μας το έμαθε αυτό;

Δεν με σταματώ με τίποτα πλέον. Δεν έχω περιθώριο. Μου έχω εμπιστοσύνη. Πότε θα αρχίσω να πράττω διαφορετικά, πιο γρήγορα, πιο ανεπιφύλακτα, χαστουκίζοντας την συνήθεια; Το γενετήσιο αγκάλιασμα πρέπει να ανακαλυφθεί με μια άλλης τάξεως προφύλαξη, εκείνη απέναντι στις ενοχές και το φόβο

Mια ζωή παίζω ρωσική ρουλέτα και είμαι ακόμη εδώ, ακόμη πιο κοντά σου

No comments: